تغییرات حسابداری در داخل و خارج از کشور
حسابداری به عنوان یکی از مهم ترین ابزارهای مدیریتی در هر سازمان، نقش بسیار مهمی در فرآیند تدوین و گزارشگری اطلاعات مالی دارد. با توجه به تحولات اقتصادی، تغییرات در قوانین و مقررات، پیشرفت فناوری و تغییرات در محیط کسب و کار، تغییرات حسابداری در داخل و خارج از کشور بسیار متنوع و گسترده هستند. در ادامه به بررسی برخی از تغییرات حسابداری در داخل و خارج از کشور می پردازیم.
تغییرات حسابداری در داخل کشور:
1.تغییرات در قوانین و مقررات: دولت ها و سازمانها ممکن است قوانین و مقررات حسابداری را به روز رسانی کنند. این تغییرات شامل الحاق یا تغییر قوانین مالیاتی، قوانین گزارشگری مالی و قوانین مربوط به استانداردهای حسابداری باشد. این تغییرات باعث می شوند تا سازمان ها مطابق با مقررات جدید گزارشگری مالی خود را تنظیم کنند.
2.تغییرات در استانداردهای حسابداری: سازمان های حسابداری ملی ممکن است استانداردهای حسابداری را تغییر دهند تا با تحولات اقتصادی و نیازهای کسب و کار سازگار شوند. این تغییرات می توانند شامل تغییر در روش های ارزش گذاری دارایی ها، تفسیر استانداردها و روش های گزارشگری مالی باشند. سازمان ها باید بروز رسانی های لازم را در سیستم های حسابداری خود انجام دهند تا با این تغییرات همراه شوند.
3.تغییرات در فناوری: پیشرفت فناوری اطلاعات و ارتباطات تغییرات قابل توجهی در حوزه حسابداری ایجاد کرده است. استفاده از نرم افزارهای مالی و حسابداری، سیستم های مدیریت منابع سازمانی و فناوری های مرتبط با حسابداری از این تغییرات هستند. سازمان ها باید از این فناوری ها استفاده کنند و سیستم های حسابداری خود را بروز رسانی کنند.
تغییرات حسابداری در خارج از کشور:
1.همگرایی استانداردهای حسابداری: با گسترش تجارت بین المللی و افزایش فعالیت های بین المللی سازمان ها، تلاش هایی صورت گرفته است تا استانداردهای حسابداری بین المللی همگرا شوند. به عنوان مثال، استانداردهای حسابداری مالی بینالمللی (IFRS) به مرور در بیشتر کشورها به جای استانداردهای ملی حسابداری به کار گرفته می شوند. این تغییرات باعث ایجاد یک زبان مشترک حسابداری در سطح بین المللی می شود که فرآیندهای مقایسه و تجزیه و تحلیل مالی بین سازمان ها و کشورها را سهولت می بخشد.
2.تغییرات در گزارشگری مالی: با افزایش نیازهای مخاطبان گزارشگری مالی، تغییراتی در محتوا، شکل و قالب گزارشات مالی رخ می دهد. برای مثال؛ افشای اطلاعات غیرمالی، گزارش دهی بر اساس مبانی، استفاده از گزارشگری مالی یکپارچه و برقراری ارتباط واضح با مخاطبان گزارشگری مالی از جمله تغییراتی هستند که در سطح بین المللی مشاهده می شوند.
3.تغییرات در مالیات و سیستم مالی: تغییرات در سیستم مالی و قوانین مالیاتی هر کشور نیز تأثیر بسزایی در حسابداری سازمان ها دارد. تغییرات در نرخ مالیاتی، تغییرات در قوانین انتقال قیمت و قوانین بین المللی مالیاتی، تأثیر مستقیمی بر روی دستورالعمل ها و روش های گزارشگری مالی سازمان ها دارند. سازمان ها باید با این تغییرات آشنا باشند و سیستم های حسابداری خود را مطابق با آن ها تنظیم کنند.
چارچوب گزارشگری مالی در ایران
چارچوب گزارشگری مالی در ایران شامل مجموعه ای از قوانین، استانداردها و رهنمودها است که توسط سازمان حسابرسی و حسابداری کشور تعیین و تنظیم می شود. این چارچوب هدف اصلی خود را در ارائه اطلاعات مالی قابل اعتماد، قابل مقایسه و شفاف به سایر صاحبان منافع از جمله سرمایه گذاران، بانک ها، مدیران و دیگر نهادهای مالی دارد.
چارچوب گزارشگری مالی در ایران شامل موارد زیر می باشد:
1.استفاده از استانداردهای حسابداری یکپارچه ایران: این استانداردها شامل قوانین و دستورالعمل هایی هستند که برای تدوین گزارشات مالی در ایران استفاده می شوند و تلاش می کنند تا با استانداردهای بین المللی همخوانی داشته باشند.
2.اصول تأییدیه: این اصول مربوط به روش های تأییدیه و تأیید اعتبار گزارشات مالی توسط حسابرسان می باشد و نحوه ارائه اطلاعات و صحت آن ها را تضمین می کند.
3.سیاست های حسابداری: این سیاست ها شامل قوانین و دستورالعمل هایی است که تعیین می کند چگونه رویدادها و تراکنش های مالی باید در گزارشات مالی بیان شده و چگونه ارزش ها و معیارهای حسابداری تعیین شوند.
4.اطلاعات مالی: این قسمت شامل جزئیات مالی مانند ترازنامه، صورت سود و زیان، جریان وجوه نقد و یادداشت های توضیحی است که اطلاعات مالی مربوط به سازمان را در بخش های مختلف نشان می دهد.
5.فرمت گزارشات مالی: چارچوب گزارشگری مالی در ایران نیز شامل الزاماتی درباره فرمت و نمونه های استاندارد گزارشات مالی است.
دیدگاهتان را بنویسید